Edito

Met 4.628 zijn ze nog, het aantal melkveehouderijen in Vlaanderen (zie p. 18). Ten opzichte van het jaar 2000 is dat meer dan een halvering van het aantal. De daling in het aantal melkveehouderijen is uiteraard geen nieuwe trend. Maar helaas lijkt er nog geen bodem in zicht. De vraag ‘Waar gaat dat eindigen’ blijft ook hier gevolgd worden door een onwetende stilte.

Het was drummen geblazen in de media om op de landbouw te schieten afgelopen weken. Boerenbond-voorzitter Sonja De Becker (in De Standaard) en ABS-voorzitter Hendrik Vandamme (in De Morgen) namen de verdediging op zich van vleesconsumptie. Een verdediging die nog meer reacties losweekte.

Zou het ooit goed komen tussen het Algemeen Boerensyndicaat (ABS) en Milcobel? De eerste vraag is allicht of het ooit goed heeft gezeten tussen de twee. De recente geschiedenis geeft alvast geen bloemlezing van een mooie liefdesrelatie. In augustus 2016 nog noemde het syndicaat Milcobel “in feite failliet.”

In Nederland stoppen de komende maanden naar verwachting 1.000 tot 2.000 melkveehouders met melken. In het land werd er na de opheffing van het melkquotum uitgebreid dat het een lieve lust was. Daarbij werd de fosfaatproblematiek glansrijk genegeerd, tot Europa Nederland hard in het oorlelletje neep. Gevolg is nu dat er dit jaar in Nederland 160.000 koeien moeten en zullen verdwijnen. Eén piste om daar te geraken is het uitwerken van een stoppersregeling. De derogatie blijft behouden.

Deze uitgave van Landbouwleven kijkt weer vooruit naar de toekomst, o.a. door in te gaan op nieuwe maïsvariëteiten, te kijken hoe we de aardappelteelt kunnen voorbereiden of nog door te bekijken wat de evoluties binnen het domein van de gewasbescherming te bieden hebben.